Good morning~

Ze duwde de staldeur open en keek recht in de ogen van haar grote vriend. Een spierwit paard, 1,74 meter groot en een vriendelijk hoofd. Zijn zwarte ogen hadden zoiets doordringend. Je zonk gewoon in die ogen als je er naar bleef kijken. Een glimlach verscheen op Sena's gezicht en ze sloeg even voor kort haar armen om de brede hals van het dier heen. Eenmaal het paard losgelaten haalde ze het halster van het haakje en deed het om. Klikte er een halstertouw aan en bracht het paard uit zijn stal op weg naar de poetsplaats. Het was nogal een ongeduld, dus ze wist nou al dat hij niet stil bleef staan op de poetsplaats. Ze liet hem de plaats op lopen en klikte hem aan beide kanten vast. Voor dat ze überhaupt de kans had gehad om, om te draaien kwam hij al met zijn hoef naar voren om te gaan schrapen. Was gewoon typisch ongeduldigheid en aandachtvragerij. Ze grijnsde even en liep naar een van de kastjes. Ze opende het ding en haalde haar poetsspullen er uit. Vervolgens liep ze weer terug naar haar paard om hem weer zo schoon mogelijk te krijgen. Hij was wit dus dat was meestal een grote klus, zeker als ze met hem op wedstrijd moest. Eenmaal zo schoon mogelijk gekregen was het tijd om hem op te zadelen. De poetsspullen had ze alweer weggelegd. Ze begon hem te bandageren met blauwe bandages, legde een blauw dekje op en daarop het zadel. Singelde aan, zette haar cap op en deed zijn hoofdstel in. Ze bracht hem mee naar de buitenbak en zette een voet in de beugel en duwde zichzelf omhoog om vervolgens zo in het zadel te gaan zitten. Ze gaf haar paard een klopje op zijn hals en zette hem in stap. Eenmaal twee rondjes gestapt rechtsom en linksom aan een lange teugel, ging ze hem nu op pakken. Ze ging hem loswerken door voltes te rijden van tien meter, te gaan wijken, schouderbinnenwaarts te doen en travers. Maar ook stelling er op zetten, links stelling en dan weer recht stellen en vervolgens rechts stelling. Hem eenmaal soepel gemaakt en in de goede aanleuning draafde ze aan en ging ze eerst maar eens galopperen. Deze plek, waar de paarden stonden, was een manege, maar ook een pensionstalling. Dus iedereen kon hier komen, ook mensen die je hier liever niet had. Ook een van de redenen waarom het pensionstalling zo ver mogelijk weggelegen was en het beter beveiligd was. Na ja daar had Sena voor gezorgd. Ze wild e wel kunnen rijden ondanks al die manege lessen en dergelijke. Ze had dus ook niet door dat een groep jongens haar kant om kwam om te gaan klieren. Sena was ook veel te veel gefocused op haar paard.

Heftige muziek bonsde door de boxen van de sportauto die voor het terrein van de stallen stopte. Een groepje jongeren stapten uit. Drie jongens en een meisje. Vooraan liep Jay. Naast hem liep een meisje waar hij een arm om geslagen had. Onder het lopen zoende ze voor een moment met elkaar. Jay keek vervolgens met een brede grijns voor zich uit. Zijn blik bestudeerde de omgeving. De omgeving van de paarden. Het meisje slaakte een zucht en legde een hand op zijn borst. ''Jay.. Kunnen we ergens anders heen gaan het stinkt hier naar knollen'' Zei het meisje met een diepe zucht. Jay keek opzij naar haar en zoende haar weer voor een moment. ''Dat of we hebben een nieuwe omgeving gevonden om lol te hebben'' Zei Jay met een brede grijns tegen haar terwijl ze verder liepen. Het meisje keek hem nog even met een lichte zucht aan waarna ze om haar heen keek. In de hoop dat Jay maar gelijk had. Het meisje leek zijn vaste vriendin maar dat was ze niet. Jay liep wel vaker zo met een meisje. Hij had altijd een bepaalde groep waar hij mee liep. Dit waren ze dan ook lang nog niet allemaal. Er was een hele groep die met elkaar op trokken in de achterbuurt. Op hun weg kwamen ze containers tegen en de andere twee jongens gooide deze dan ook voor hun vermaak om. Jay hoorde gelach achter zich. Ja ze vermaakte zich met het verwoesten van andermans dingen. Klonk kansloos voor een ander, voor hun was het puur vermaakt. Jay keek voor een moment om naar hen en grinnikte eens waarna hij weer voor zich uit keek. Op een gegeven moment viel zijn blik op de bak waarin een meisje op een spierwit paard reed. Jay wenkte de anderen naar de bak toe. Hij haalde zijn arm om het meisje vandaan. Het meisje legde haar armen dan ook over de omheining heen die om de bak zat. ''Hollen me die knol!'' Riep het meisje verveeld naar de ruiter en haar paard. ''Yi haaa!!'' Riep een andere jongen en ze moesten dan ook lachen. Jay deed zijn handen in zijn jaszakken en hield zich voor nu nog even stil. Enkel stond er wel een brede grijns op zijn mond.

Sena hoorde in de verte gepraat. Ja mensen, dat waren stemmen. Als ze goed luisterde waren het jongensstemmen, maar er kwam ook een hoge stem doorheen. Dat moest een meisje zijn. Waarschijnlijk zo'n groepje jongeren wat hier weer herrie kwam schoppen. Ze rolde met haar ogen en zette haar aandacht weer op haar paard. Ze was aan het trainen dus ze had geen tijd voor zulke typetjes. Ze snoof en zette haar paard in de drag en bleef door zitten. Het was tijd voor de zijgangen. Eerst ging ze een paar keer wijken. Haar paard deed het gemakkelijk en het was ook een goede manier om je paard los te werken en soepel te maken. Vervolgens kwam de schouderbinnenwaarts, het paard moest hierbij op drie sporen lopen. Met een lichte stelling. Eenmaal linksom en rechtsom gedaan keek ze vanuit haar ooghoeken naar het groepje. Het meisje riep iets doms. Dat ze moest gaan hollen met d'r knol. Een andere rare gozer riep alsof ze op een western paard zat of een rodeo aan het rijden was. Ze rolde haar ogen weer. Mensen hadden geen idee wat ze aan het doen was. Ze reed dressuur, veel netter dan die western en spring paarden. Ze begonnen te lachen en dat hoorde ze maar al te goed. Haar blik ging weer terug naar het groepje. Haar blik bleef hangen op de jongen die alleen een grijns op zijn gezicht had. De rest was aan het lachen. Het boeide haar niet of ze haar uit lachte. Ze had toch wel belangrijkere dingen aan haar hoofd. Haar blik was neutraal. Er was geen haat en ook geen blijheid vanaf te lezen. Haar donkerbruine ogen keken weer naar haar spierwitte paard. Een glimlach verscheen weer op haar gezicht. Haar paard was veel interessanter. Ze reed naar de F en zette de travers in tot en met de M. Hierbij blijft de voorkant van het paard, dus de voorbenen, recht op de hoefslag. De achterhand was gebogen, de kont naar binnen en de achterbenen liepen hierbij op de binnen hoefslag. Nu was het tijd voor het laatste, de appuyementen in draf en galop. Ze wendde af bij de A zette het appuyement netjes in. Wat was ze toch blij met dit paard. De glimlach was dan nog steeds op haar gezicht te vinden. Ze zette hem vervolgens in de galop en galoppeerde langs de rand waar het groepje over de omheining hing. Ze had ze niet aan gekeken. Haar paard was belangrijker om naar te kijken op dit moment. Ze was daarnaast te gefocust om op haar omgeving te letten.

Jay zijn blik was gevestigd op het meisje haar gezicht. Hij merkte dat ze voor een moment naar hen keek. Maar een reactie gaf ze niet. Nog niet althans, maar misschien kwam deze er ook wel niet meer. Misschien moesten ze haar aandacht nog wat meer trekken. Voor een moment ging zijn blik naar de anderen die dingen riepen te joelen naar haar. Voor een moment keek het meisje om naar hem dat bij hun groepje hoorde. Jay grijnsde even licht naar haar waarna zijn blik weer naar het meisje met het paard ging. Op dat moment merkte hij dan ook dat ook zij naar hem keek. Jay hief zijn hoofd iets op en zijn grijns verdween dan ook niet van zijn mond. Ze leek koel te blijven onder hun gedrag. Dat vond hij wel interessant. Hij vond het alleen maar geweldig als meisje een uitdaging voor hem waren. Toch hield hij zich nog rustig. Als hij zijn maten zo zag hoefde hij ook niet veel te doen voor een vermakelijk moment. Het meisje maakte bepaalde bewegingen met haar paard. Zijn vrienden riepen nog zoiets als ''Ben je aan het dansen met je knol? Ga je er mee naar het bal in plaats van met een vriendje?!'' Ze moesten allemaal lachen. Jay grijnsde enkel wat breder. Zijn aandacht was meer op het meisje gericht dan op zijn vrienden die lol aan het maken waren. Het meisje kwam hun kant op gereden. Hoe hij haar voor nu zag leek ze niet lelijk. Jay kwam dan ook langzaam aan wat dichter bij het hek staan. Het meisje naast hem zag het meisje op haar paard aan komen en lachte dan ook even. Ze keek om de grond en zag een steentje liggen. Ze pakte deze op waarna ze met haar armen weer over de rand van het hek heen hing. Ze wachtte geduldig af tot dat het meisje op haar paard voorbij zou rijden. Zodra dat gebeurde en de kont van het paard voor haar langs kwam, gooide ze het steentje richting het paard. Ja ze wilden actie zien. En als het niet met hun geroep ging dan moesten ze maar iets anders proberen. De andere twee jongens moesten dan ook lachen. Jay keek van de drie weer naar het meisje op haar paard en wachtte maar af van wat er zou gaan gebeuren.

De jongen die bij het groepje stond die niks riep en alleen maar met een brede grijns haar aan zat te staren was waarschijnlijk zo'n "leider". En de rest waren van die typische volgertjes en dat meisje... ze wilde niet eens weten wat voor een wijf dat was. Om dat ze aparte oefeningen deed met haar paard werd er weer van alles naar haar geroepen. Ze riepen of ze danste met haar paard en dat ze daarmee naar het bal ging. Ze reageerde er niet op en snoof alleen. Dressuur was in harmonie samen werken met je paard, daarnaast komen de officiële oefeningen van de Dressuur uit het vroegere leger. De paarden maakte deze bewegingen om te laten lijken dat ze op hun vijanden af kwamen, maar in principe niet dichtbij kwamen. Vooral de piaffe en de passage. Maar deze had ze nog niet getoond. Toen ze langs het hek reed, dus vlak langs de jongeren, had ze niet gemerkt dat dat stomme wijf een steentje had opgepakt. Het steentje werd dan ook naar de kont van haar paard gegooid. Haar paard vond het echter niet prettig als iets of iemand aan zijn kont zat. Als dit gebeurde haalde hij namelijk enorm uit. Het was dan ook een érg slecht idee van het meisje. Sena's paard was geen paard wat op hol sloeg of ergens snel van schrok. Jammer voor het meisje in ieder geval. Ze voelde hoe haar paard zichzelf strak maakte en voor dat ze het door had, haalde haar paard uit met het been aan de kant van het hek. De hoef van het paard raakte dan ook in volle vaart de arm van het meisje. Sena schrok ervan, want ze had het helemaal niet verwacht. Haar paard galoppeerde nog wat in een vluchtig tempo naar voren over de lange lijn. "Ho ho" kwam er geruststellend uit Sena's mond. Met een snuif en gebries kwam hij tot stilstand. Ze klopte hem op zijn hals en voelde hem alweer kalmeren. Ze had wel een klap gehoord, maar ze dacht dat hij gewoon het hek had geraakt. Het gelach van de jongens had ze niet eens waargenomen. Het was allemaal zo snel gegaan. Haar blik ging naar het groepje. Ze bleef even kijken en zag toen pas de schade die was toegepast.

Het meisje keek opzij van Jay naar de andere jongens en lachte dan ook alsof ze iets geweldig's had gedaan zojuist. Maar het lachen zou haar snel vergaan. Jay hield zijn mond dan ook nog wel voordat hij het echt zou tonen dat hij zich vermaakte. Een lichte zuinige grijns was dan ook nog zichtbaar op zijn mond. Plotseling gebeurde het in een klap. Het meisje naast hem kreeg een behoorlijke trap tegen haar arm. De kracht die er achter werd gezet was nogal groot en het meisje viel dan ook achterover op de grond. Dat kwam ook niet alleen door de kracht maar ook door de schrik, ze had dit nooit zien aan komen. Het meisje greep gelijk naar haar arm en kneep haar ogen dan ook dicht. De twee jongens kwamen gelijk bij haar zitten en hielpen haar voorzichtig met recht zitten. Het meisje duwde de jongens met haar andere arm bij haar weg. ''Blijf van me af'' Snauwde ze gelijk naar hen. Jay keek van haar richting het meisje met het paard. Ze zag dat deze tot stilstand waren gekomen. Het paard was niet geschrokken, het had enkel van zich af getrapt. Dat was in het nadeel voor het meisje van hun groepje geworden. ''Ik maak dat wicht en haar paard af!'' Riep ze kwaad terwijl ze op stond en naar hen toe wilde gaan. Jay keek gelijk om naar haar. ''Nee'' Zei hij gelijk tegen haar. Ze keek hem niet begrijpend in de ogen aan. ''Jay!'' Reageerde ze dan ook gelijk. ''Maak je geen zorgen, ik praat wel met d'r'' Reageerde Jay kalm op haar. Hij grijnsde dan ook even lichtjes alsof hij iets vals van plan was. Het meisje snoof eens en legde haar hand weer op haar bezeerde arm. Uiteindelijk knikte ze eens. ''Best'' Reageerde ze kort af waarna ze zicht omdraaide en alvast terug liep naar de auto toe. De twee jongens keken van de een naar de ander. Ze gingen daarna ook mee terug naar de auto toe. Jay bleef enkel nog even staan terwijl hij de drie na keek. Hij deed zijn handen in zijn broekzakken en keek vervolgens om naar het meisje met haar paard. Hij keek kalm richting haar. Ja hij zou wel met haar praten, of misschien niet zo zeer praten.

Het meisje was achterover gevallen, met d'r kont op de grond en ze had ook gezien hoe ze haar arm beet had gepakt. Waarschijnlijk was ze door de knal achterover gevallen en door de schrik. Haar paard was groot, zo'n 1,74 en wat voor een kracht daar achter kon zitten was soms niet te geloven. Ze hadden maar geluk dat zulke paarden meestal de brave waren. Ze keek weer naar haar eigen paard die ondertussen alweer gekalmeerd was. "Het is goed jongen" zei ze zachtjes en ze klopte hem nog een paar keer op de hals. Ze keek weer naar het groepje en ze moest van binnen gniffelen. Het was haar verdiende loon. Als zij dat steentje niet had gegooid dan was er niks gebeurd, dus het was dik haar eigen schuld. Dat was ook de reden waarom ze totaal geen medelijden met haar had. Ze moest daarom ook heel erg haar lach in houden. Gelukkig stond ze een eind weg van de groep. Dus konden ze het niet merken. Alleen het probleem nu was, was natuurlijk dat ze hartstikke kwaad waren. Dat merkte ze wel aan het geschreeuw van dat mens. Ze schreeuwde dat ze haar en haar paard ging af maken. Als er iemand aan haar paard zou komen dan zou die het niet overleven. Ze snoof een keer toen het wijf vijandig op stond, maar de jongen leek iets te zeggen. Ze kon vanaf daar niet verstaan wat er verder nog gezegd werd. Ineens was het meisje stil en liep het boos weg, waarschijnlijk naar de auto. De jongens volgde even later. Na ja die andere twee jongens, de jongen die alleen maar had lopen grijnzen bleef staan met zijn handen in zijn broekzakken, starend naar haar. Ze keek hem terug aan. Ze klopte haar paard nog een keer op stal en deed de beugels omhoog. Ze aaide haar paard nog een keer over zijn hoofd. Hij duwde zijn neus tegen haar aan en ze grinnikte even. Ze pakte hem bij de teugels en leidde hem de buitenbak uit. Hierdoor kwam ze langs de jongen die nog steeds langs het hek stond. Ze staarde hem aan voor het moment dat ze hem aan kon kijken, want niet veel later verdween ze in de stal. Het was vandaag niet al te warm, dus afspuiten was niet nodig. Ze plaatste hem op de poetsplaats, zadelde hem af en haalde een borstel over hem heen. Ze hield haar hand op met een suikerklontje er op. Het paard pakte het klontje en at het op. Ze glimlachte en bracht hem naar stal. Ze wilde haar paard er namelijk buiten houden, ze wilde niet dat hij dingen moest onder gaan terwijl het niet zijn schuld was geweest. Ze sloot de staldeur achter haar en liep naar de zadelkamer om de rest van haar spullen op te ruimen in het kastje.

Jay zijn blik was op het meisje gericht. Hij draaide zich wat meer naar haar toe. Zijn blik viel voor een moment ook op het paard. Hij had niets met beesten, en zeker niet met paarden. Hij was er niet zo zeer bang voor. Hij vertrouwde ze gewoon niet. Net zoals nu, zag je maar weer wat er kon gebeuren. Je wist nooit hoe ze konden reageren. Jay wist dan ook wel dat het haar eigen schuld was geweest, het boeide hem enkel niet zoveel. Zijn aandacht ging dan ook allang niet meer naar wat er net was gebeurt. Zijn gedachten's stonden al weer ergens anders naar. Jay merkte dat het meisje op hem af kwam met haar paard. Waarschijnlijk om de bak uit te gaan. Jay bleef staan op zijn plaats. Het meisje leidde haar paard uit de bak en voor een moment keken ze elkaar in de ogen aan. Nu zag hij haar gezicht van dichtbij, en daar had hij zeker geen spijt van. Daarna verbrak ze het door verder te lopen. Ze ging met haar paard richting de stallen. Jay volgde haar met zijn ogen. Zijn blik gleed over haar lichaam heen. Even grijnsde hij nog wat. Ja ze leek er erg goed uit te zien. Jay keek voor een moment de omgeving rond zodra het meisje de stallen in was verdwenen. Er leek verder niemand in de buurt te zijn. Jay haalde zijn handen uit zijn broekzakken. Hij liep vervolgens ook richting de stallen. Jay kwam de stallen in en gelijk rook hij een bepaalde geur. De geur van stro en die typische geur, van paarden. Jay zijn blik viel voor een moment op de paarden en hij snoof eens. Hij schudde eens lichtjes zijn hoofd waarna hij snel verder liep opzoek naar het meisje. Het duurde niet lang of hij kwam bij de zadelkamer aan. Jay keek de ruimte binnen en ontdekte haar al snel. Jay zette zich tegen de deur post aan met over elkaar geslagen armen. Met een kalme grijns keek hij richting haar. ''Gezellig, zo'n.. zadelkamer..'' Zei Jay langzaam aan. ''Vind je ook niet?'' Vervolgde hij zijn woorden tegen haar met een lichte grijns.

Haar kastje was gelukkig op oog hoogte waardoor ze niet hoefde te bukken. Het was precies het kastje in het midden van de drie rijen die op elkaar stonden, om het zo maar even te zeggen. Net zoals bij die kluisjes op school. Iedereen wilde altijd de middelste kluisjes, omdat je anders constant door de knieën moest of op je tenen moest gaan staan en dat was natuurlijk niet prettig. Al waren deze kastjes veel groter dan de kluisjes op school. Ze clipte het clipje los van haar cap en haalde het ding van haar hoofd af. Ze deed de band weer dicht en legde haar cap in de kast. Uit de kast haalde ze een haarborstel tevoorschijn. Wel een haarborstel voor mensen. Ze haalde de borstel een paar keer door haar haar heen en het zat weer goed. Ze was erg tevreden met haar haar. Je hoefde het alleen maar een paar keer te kammen en het zat weer goed, ook al had ze gedoucht. Eenmaal de haarborstel terug gelegd was het tijd om die leren Petrie laarzen uit te doen. Ze bukte voor over en maakte bij beide laarzen de clipjes open en daarna de ritsen. Voorzichtig trok ze de laarzen uit. Het waren geen goedkope laarzen en die ritsen gingen altijd snel stuk als je ze uit trapte, met je andere voet dus. Daarom deed ze het altijd met haar handen. Al was het niet echt prettig voor je rug. Ondertussen had ze niet gemerkt dat de jongen in de stallen was gekomen en al achter haar stond. Hij stond tegen de deurpost aan met zijn armen over elkaar heen geslagen. Ze hoorde plots dus zijn stem en haar gezicht stond wat geschrokken. Halverwege zijn woorden keek ze om. Ze ging ook maar snel recht staan. Ze keek hem even droog aan toen hij zei dat een zadelkamer... gezellig was. Ze keek hem even doelloos aan zeker, omdat hij ook nog vroeg of ze dat ook vond. Ze snoof "nou hangt er van af wat jij gezellig vind" zei ze kortaf. Ze ging niet zomaar vriendjes worden met iedereen en zeker niet als je vrienden en vriendinnen zo iets flikken. Ze draaide zichzelf weer naar de kast. Ze negeerde hem op deze manier gewoon. Eenmaal de laarzen uit getrokken, trok ze haar jodphur laarsjes aan. Ze ging weer recht staan, ritste de leren rijlaarzen dicht en deed de steunen er in. Vervolgens verdwenen de laarzen in de kast. Ze deed haar rijhandschoenen uit en deze belandde op de plek naast haar cap. Ze duwde het kastdeurtje dicht en deed hem op slot. De sleutel verdween in haar broekzak, die ze dicht kon ritsen. Best handig die rijbroeken. Kon niet zomaar iemand het eruit jatten. Ook kon het er dan niet uitvallen tijdens het rijden of zo. Ze draaide zichzelf weer om naar de jongen en keek hem aan met haar donkerbruine ogen. "Nou, heb je ook een reden waarom je hier bent? Je vriendjes zijn namelijk al weg" zei ze kalm. Ze zette zichzelf vervolgens met haar rug tegen haar kast aan en bleef zo leunen.

Jay grinnikte even wat doordat het meisje van zijn plotseling komende worden leek te schrikken. Het meisje stond recht en keek vervolgens richting hem. Jay keek haar kalm in de ogen aan terwijl hij naar haar reactie luisterde. Waarbij ze dan ook een wat droge blik trok. 'Nou hangt er van af wat jij gezellig vind' Reageerde ze op hem. Ze sprak haar woorden uit met een kortaffe toon. Niet hem dat iets uit maakte. Hij vond het juist wel weer grappig. ''Ik vind veel dingen gezellig'' Reageerde hij vervolgens met een lichte grijns op haar. Hij stond langzaam aan recht zodra ze zich met haar rug weer naar hem toe draaide en zo haar aandacht weer op het kastje voor haar te reageren. Ze stopte haar spullen voor het paardrijden erin. Jay keek de ruimte even snel rond, maar daardoor werd hij er ook maar al te goed weer aan herinnerd dat hij er echt helemaal niks mee had. Jay zette zich recht en liet zijn armen langzaam aan zakken terwijl zij nog bezig was, alsof niet meer zag hij er was. Oftewel hem negeerde. Jay legde zijn hand op de klink van de deur en sloot de deur vervolgens stilletjes achter zich. Hij liep daarna op het meisje af. Zodra hij vlakbij het meisje was draaide zij zich om. Echter was hij nog niet zo dichtbij haar als dat hij zou willen. Jay bleef staan terwijl ze begon te praten tegen hem. 'Nou, heb je ook een reden waarom je hier bent?' Vroeg ze vervolgens aan hem. Jay grijnsde kalm naar haar. ''Ik wilde jou eens beter leren kennen'' Reageerde hij kalm op haar terwijl hij dichter op haar af kwam. ''Mijn maten mogen daarginder buiten blijven'' Vervolgde hij zijn woorden. Hij kwam recht voor haar staan en zette zijn handen tegen de kastjes achter haar niet heel ver weg van haar hoofd vandaan. ''En wil je mij jou naam vertellen?'' Vroeg Jay vervolgens aan haar terwijl hij haar met een kalme blik in de ogen aan bleef kijken.

Terwijl ze weer was omgedraaid toen ze verder in haar kastje was gaan frutten, toen had de jongen gezegd dat hij veel dingen leuk vond. Ja, veel dingen, dat kon álles zijn, maar dan ook echt alles. Maar Sena kon zelf al wel raden waar hij ongeveer op doelde. Na ja of ze had hem nu helemaal verkeerd in geschat. Dat had je ook wel is en dan beledigde je iemand en dat was niet zo leuk, maar ja het gedrag van zijn vrienden stond haar niet aan en hij had het niet veel beter gemaakt dus hij zal vast precies hetzelfde zijn als zijn vrienden. Mensen die op elkaar lijken zoeken elkaar namelijk op, zo simpel is dat. Ondertussen dat ze nog bezig was in haar kastje had de jongen achter haar zijn armen laten zakken. Hij bracht zijn ene hand naar de deurklink en pakte deze vast om vervolgens de deur dicht te doen. Wat hij van plan was wist ze niet, want hij had het zo zacht gedaan dat ze niet eens door had gehad dat hij de zadel kamer deur had dicht gedaan. De voetstappen die kwamen die hoorde ze echter wel. Ze hoorde hoe hij dichterbij kwam, maar voordat hij echt héél dichtbij was stond zij al op en draaide ze zich om. Ze had zichzelf tegen haar kastje aan gezet, maar misschien was dat toch niet helemaal een goed idee van haar geweest. Ze had hem gevraagd of hij een reden had om hier te zijn. De woorden die uit zijn mond kwamen waren niet echt wat ze wilde horen. Hij wilde haar beter leren kennen, maar of zij hem beter wilde leren kennen. Ook mochten zijn "maten" buiten blijven, nou dat zei al genoeg. De jongen kwam nu echter nog dichterbij en zijn handen plaatste hij naast haar hoofd. Ze vond het wat bedreigend over komen en ze keek even vanuit haar ooghoeken naar zijn armen die langs haar hoofd gingen. Ze snoof een keer en bleef hem aan kijken met dezelfde neutrale blik. "Mijn naam is Sena" zei ze weer kortaf "maar niet dat het speciaal voor jou is, ik ben gewoon beleefd" zei ze zo neutraal mogelijk. Hij bleef haar echter recht in de ogen kijken en dat was iets waar Sena niet bepaald tegen kon. Ze keek dan ook zo vaak mogelijk weg als ze kon. Eigenlijk wilde ze hier zo snel mogelijk weg, maar ze liet zich niet kisten. Ze merkte echter nu pas op dat de deur was gesloten. Ze fronste "waarom heb je de deur dicht gedaan??" en ze keek hem aan nadat ze naar de deur gestaard had. Ze bleef hem deze keer echter argwanend aan kijken, dus de neutrale blik was van haar gezicht af.

Jay had zich voor haar gezet zodra ze op was gaan staan en ze zich had om gedraaid. Zijn handen plaatste zich naast haar hoofd. Hij keek haar kalm in de ogen aan. Niet bang voor wat haar reactie ook maar zou zijn. Voor een moment merkte hij dat ze vanuit haar ooghoeken naar zijn armen keek. Jay keek dan ook even naar zijn armen maar algauw ging zijn blik terug naar haar gezicht. Verplaatsen zou hij zijn handen niet. Hij vond het wel prima zo. Vervolgens keek ze hem ook in de ogen aan met een neutrale blik in haar ogen. 'Mijn naam is Sena' Volgde er vervolgens. Jay grijnsde even lichtjes richting haar. ''Wat een mooie naam'' Reageerde hij kalm op haar. ''Jay'' Stelde hij zichzelf vervolgens aan haar voor. Zij mocht zijn naam natuurlijk ook wel weten. Hoe meer hij bekend stond hoe beter vond hij. Niemand kende toch zijn volledige naam, zelfs zijn zogenaamde vriend niet. Echt vrienden kon hij ze niet noemen. Ze volgde hem enkel maar omdat hij sterker was dan hen. Verder had hij ook niets aan hen. 'Maar niet dat het speciaal voor jou is, ik ben gewoon beleefd' Vertelde ze hem vervolgens. Jay grinnikte even voor een moment. ''Laten we zeggen, ook heel braafjes of niet?'' Vroeg hij vervolgens met een kalme grijns aan haar. Hij merkte ondertussen dan ook wel dat ze af en toe wat weg keek. Kennelijk kon ze er niet tegen dat hij haar zolang in de ogen aan keek. Hij had er zelf geen moeite mee als iemand dat bij hem deed. Hij kon het zo lang volhouden als hij wilde. Daarbij vond hij het altijd wel iets uitdagends hebben. Voor een moment merkte hij dat ze om hem heen keek naar achteren naar de deur. Voor even leek haar blik erop gericht te blijven maar daarna sprak ze weer tegen hem. 'Waarom heb je de deur dicht gedaan?' Vroeg ze hem. Jay keek even om naar de deur waarna hij haar weer in de ogen aan keek. Hij grijnsde lichtjes wat naar haar waarna hij met zijn gezicht dichter bij die van haar kwam. Hij liet zijn andere hand vervolgens richting haar gezicht gaan. ''Sorry voor hen, maar wij kunnen het samen wel gezellig hebben'' Sprak hij vervolgens tegen haar met een kalme toon in zijn stem.

Ze had haar naam gezegd. Hij vond het een mooie naam. Ze vroeg zich nu sterk af of hij het meende of gewoon wat aan het flirten was. Ze snoof een keer en voordat ze hem kon "bedanken" kwam hij met zijn eigen naam op zetten. Hij heette Jay, tenminste hij zei dat hij Jay heette, tegenwoordig kon je jezelf alles noemen zonder dat iemand door had dat het niet je eigen naam was. In principe wel handig, maar ja was ook niet echt goed als je zulke dingen deed, want als iemand je iets aan deed had je dikke pech en werd iemand anders straks nog aangeklaagd, omdat die gene een andere naam noemde terwijl hij in het echt niet zo heette. Maar ja Sena was weer te diep aan het nadenken over dingen die waarschijnlijk niet eens gebeurde. Ze had echter geen zin meer om te reageren op zijn woorden dat haar naam mooi was. Hij had ook een leuke naam, maar ze ging niet zeggen dat hij mooi was. Ze wilde niet over komen als een of ander mens wat met hem mee speelde. Ze snoof weer een keer en keek nog een paar keer naar zijn armen. Het stond haar totaal niet aan dat hij zo dichtbij stond. Eenmaal gezegd dat ze niet voor hem haar naam noemde kwam hij er mee dat ze dan zeker ook heel braafjes was. Ze keek hem met wat grote ogen aan en een lichte blos verscheen over haar gezicht. "Wat bedoel je daar nou weer mee te zeggen" zei ze op een iets snauwerige stem. Het was in ieder geval niet echt vriendelijk meer wat er uit Sena's mond kwam en het gegrinnik van hem, daar kon ze helemaal niet tegen. Sena had opgemerkt dat de deur was dicht gedaan en vroeg dus ook waarom. Ze kreeg al snel antwoord nadat Jay even had omgekeken naar de deur en haar weer terug aan had gekeken en gegrijnsd had. Vervolgens kwam hij ook nog dichterbij met zijn gezicht naar dat van haar en kwam zijn hand ook haar kant op. Dit ging ze echter niet langer gebeuren. Ook al zei hij dat ze het wel gezellig konden hebben hier. "Het spijt me erg, maar ik heb vandaag nog betere dingen te doen" zei ze weer op die neutrale toon. En als ze hier nog langer ging blijven liep het waarschijnlijk niet zo goed af. Ze greep zijn pols vast die richting haar gezicht was gekomen en duwde hem weg. Ze schoof voor hem vandaan en zette een paar stappen richting de deur. Ze liet zijn pols vervolgens los waarna ze haar hand op de klink legde en deze naar beneden duwde. Ze was in ieder geval niet van plan om hier nog langer te blijven.

Jay zou het niets kunnen schelen als er iemand anders was die Jay heette en zou kunnen opdraaien voor zijn fouten. Jay gaf vrij weinig om andere mensen. Hij doet waar hij zelf zin in heeft en heeft daar weinig andere mensen bij nodig. Hij heeft dan ook nog nooit echt tekenen van eenzaam heid getoont. Je zou denken dat dat nu wel eens zou moeten komen. Misschien zat het er ook wel, maar hield hij het diep verborgen omdat hij zich niet aan zulk soort gevoelens wilde overgeven. Hij wilde een makkelijk leven zonder teveel gedoe lijden. Hij had geen zin in al die vervelende emotie's die sommige mensen hadden. Je had er niets aan. Jay zag het als je zwaktes laten zien en daar had hij natuurlijk helemaal geen behoefte aan. Na zijn woorden over dat ze heel braafjes zou zijn werden haar ogen groter en verscheen er dan ook blos op haar gezicht. Het zag er schattig uit en voor een moment sierde een licht grijnsje dan ook weer zijn lippen. 'Wat bedoel je daar nou weer mee te zeggen?' Vroeg ze hem. Jay grinnikte even. ''Dat je schattig bent'' Reageerde hij kalm op haar al was het niet echt een antwoord op haar vraag. Zijn woorden hadden meer gedoeld op het feit dat ze bloosde. Vervolgens wilde hij met zijn hand naar haar gezicht gaan, en stond hij zelfs misschien wel op het punt haar te kussen maar gelijk op dat moment verbraken haar woorden het. 'Het spijt me erg, maar ik heb vandaag nog betere dingen te doen' Zei haar stem. Jay wilde er op reageren maar op dat moment pakte ze zijn pols vast van de hand die dichter bij haar gezicht kwam. Ze duwde deze weg waarna ze er vandoor ging. Jay liet zijn armen zakken en keek gelijk om naar haar. Ze ging richting de deur en wist de deur al grotendeels te openen. Jay snelde naar haar toe. Hij legde zijn armen om haar middel heen en legde de zijkant van zijn hoofd iets tegen die van haar. ''Niet weg gaan, ik wil je nog niet missen'' Zei hij met een brede grijns tegen haar. Hij keek vervolgens dan ook opzij naar haar.

Het glimlachje had ze nog snel gezien en ook het antwoord op haar vraag was haar bij gebleven. Al was het niet echt een antwoord wat ze verwacht had en wilde ze eigenlijk helemaal niet schattig gevonden worden. Dan kwam ze zwak over en dat wilde ze eigenlijk helemaal niet. Ze werd er echter wel nog roder door. Dus die blos die ze al had werd alleen maar erger en dat beviel haar niet. Als ze niet gereageerd had dat ze nog betere dingen had te doen en ze zijn hand niet had weg gedrukt dan wist ze zeker dat hij haar nou al gekust had. En dat stond niet echt op het to do list vandaag, alles behalve zelfs. Het was in ieder geval wel gelukt om uit zijn soort van greep te komen. Ze voelde zichzelf altijd zo opgesloten als je zo stond en echter waren dit soort dingen al vaker bij haar gebeurd. Het ging echter makkelijker dan gedacht toen ze zijn pols had vast gepakt en er tussen uit geglipt was. Waarschijnlijk kwam het gewoon, omdat hij het totaal niet verwacht had. Echter toen ze zover was om de deur open te doen en weg te gaan voelde ze zijn armen om haar middel slaan. Ook was zijn hoofd nu erg dichtbij en ze voelde gewoon dat ze aan gekeken werd, zelfs al keek ze niet vanuit haar ooghoeken naar hem. De woorden drongen tot haar door. Hij wilde haar niet missen, maar hij kende haar pas net, dus waar sloeg dat op. Haar ogen werden echter wel groot en haar gezicht werd nog roder dan dat het al was. Door een reactie liet ze de klink meteen los, waardoor de deur dus ook gewoon nog dicht bleef zitten. Haar handen grepen echter naar de armen die om haar middel zaten. "Je mist me helemaal niet, je kent me net" zei ze met een iets hogere stem en ze keek weg. Ze kon hier dus totaal niet tegen en op de een of andere gekke manier verstijfde ze op dit soort momenten en leek ze net een standbeeld. Haar handen en de rest van haar lichaam wilde dan ook nooit meer mee werken om los te komen. "Wat wil je van me?!" kwam er weer iets snauwerig uit. Ze kon hem nu echt niet aan kijken, dus ze keek gewoon de andere kant op. Haar handen klampte ze nog strakker om zijn armen, maar weg trekken lukte niet. Zelfs al kon ze het wel ze was toch niet sterk genoeg.

Jay zou haar niet laten weg gaan. Niet voordat hij haar beter had leren kennen. Ze was een mooi meisje dus hij wilde haar niet zomaar laten lopen. Zodra ze bij de deur was en van plan was de ruimte te verlaten legde hij zijn armen om haar middel waardoor ze niet weg kon. Voor nu iniedergeval. Met half open ogen en een kalme blik daarin keek hij richting haar. Ze keek nog niet naar hem. Waarschijnlijk wilde ze dat niet, nee dat wilden ze nooit. Hij had bijna nooit een meisje die eens echt bij hem wilde blijven. Maargoed als hij er beter over nadacht wist hij ook wel dat dat door hem zelf kwam. De meesten accepteerden zijn geflirt niet zoals hij dat deed. Hij zag het gewoon als wat lol en zo zagen anderen het vaak niet wat hij dan wel weer jammer vond. Maargoed hij overviel de meesten ook wel met zijn plotselinge geflirt. Hij liep altijd zo op een meisje af terwijl ze elkaar nog nauwelijks kenden. Zodra hij haar gezegd had dat hij haar zou missen als ze weg zou gaan merkte hij dat haar ogen groter werden maar ook werd ze roder in haar gezicht. Langzaam aan verscheen er dan ook weer een grijns op zijn mond. Ja hij vond dit erg mooi om te zien. Zijn blik schoot vervolgens naar haar hand die de klink gelijk los liet. Vervolgens voelde hij hoe haar handen zijn armen vast grepen. 'Je mist me helemaal niet, je kent me niet' Reageerde ze gelijk op hem. Jay richtte zich weer tot haar gezicht en grijnsde kalm nog wat. ''Ik ken je misschien niet, maar je lijkt me een leuk meisje. Dat wil ik niet missen'' Reageerde hij kalm op haar. Haar handen bleven zijn armen vast houden maar meer leek er niet te komen. Jay was dan ook niet van plan haar los te laten. 'Wat wil je van me?' Vroeg ze vervolgens. Dat kwam er wat snauwerig uit maar het maakt Jay niet uit. Hij ging met zijn mond naar haar oor toe. ''Bij je zijn'' Fluisterde hij er met een warme toon in zijn stem in. Hij trok een arm vervolgens uit haar greep en pakte met die hand haar kin vast. Hij draaide haar gezicht wat opzij zodat haar lippen beter zichtbaar waren voor hem. Hij drukte daarna zijn lippen algauw zachtjes op die van haar. Het was niet zo dat hij ruw was.

Ze had zowat naar hem gesnauwd met dat hij haar helemaal niet kende en dus niet eens kon missen. Hoe kon je iemand nou missen als die gene je nog niet eens goed genoeg kende en alleen je voornaam wist, dat was gewoon onmogelijk. Jay vond het echter wel mogelijk, want hij begon te praten. Hij kende haar misschien niet. Waarom de misschien, hij kende haar gewoon niet, punt uit. Vervolgens kwam hij er mee dat ze leuk leek. Ze leek leuk, oke dan, en dat wilde hij niet missen. Ooo geweldig. Hij wilde haar niet missen, omdat ze leuk was. Vond ze niet echt een goede reden, want dan was hij dus alleen op haar uiterlijk uit en niet op innerlijk. Ze snoof een keer terwijl ze nog steeds armen vast had. Echter kon ze nog steeds niet bewegen, want ze was nog steeds verkrampt en zolang hij haar niet los liet ging dat niet over jammer genoeg. Wat een rot gedoe zich, hier had ze dus helemaal geen zin in. Eenmaal gevraagd wat hij van haar wilde, ging hij ineens in haar oor fluisteren. Hij wilde bij haar zijn. De grijnzen die elke keer op zijn gezicht verschenen die had ze niet kunnen zien, want ze keek constant weg, als ze zo dichtbij iemand was wilde ze die gene absoluut niet in de ogen aan kijken. Hij trok ineens zijn ene arm los en ze keek in een flits naar de actie. Haar ogen bleven op haar hand gericht. Deze hand kon ze echter weer bewegen, maar wat er nu zou gebeuren had ze niet echt aan zien komen. Haar kin werd vast gepakt. Niet ruw of zo. Hierdoor dwong hij haar hem aan te kijken. Ze keek hierdoor recht in zijn ogen en dat deed haar rode gezicht niet ten goede. Ze werd alleen maar roder en toen zijn lippen de hare raakte, bevroor ze zowat. Haar ogen werden groot en ze wist ineens niet meer wat ze moest doen. Het duurde even voordat ze zichzelf uit zijn greep kon worstelen en haar lippen dus van de zijne gingen. Ze draaide zich naar hem toe en wreef met haar hand langs haar lippen. "Dit is niet de manier om me beter te leren kennen" kwam er met een hoge stem uit haar keel. Ze was ietsje van streek, maar als hij haar zo graag beter wilde leren kennen deed hij dat niet door haar te zoenen. Ze snoof een keer "dat je dat niet snapt, snap ik dus echt niet hé" zei ze nu iets snauwend. Deze keer gooide ze wel de zadel kamer deur open en liep ze gewoon naar buiten. Ze was nu wel kwaad.

Jay had zijn ogen stonden half open. Hij keek met een kalme blik richting het mooie gezicht van Sena. Hij zag hoe ze nog roder leek te worden. Kennelijk had hij zo'n goed effect op haar. Al vond zij dit alles behalve goed. Ze wilde niet maar zodra hij haar de kus geef leek ze direct ook nog geen reactie te kunnen geven. Tot dat, plotseling wist ze zich uit zijn armen te bevreiden en zo maakte ze haar lippen ook los van die van hem. Jay keek voor een moment licht verbaasd maar dat maakte al snel weer plaats voor een lichte grijns. Het leek erop dat zij dus ook niet mee ging werken, jammer was dat toch altijd. Jay ging recht staan en deed zijn handen in de zakken van zijn broek. Hij keek haar in de ogen terwijl ze met een hand langs haar lippen wreef. Jay grijnsde langzaam aan wat. Hij wilde reageren maar op dat moment zei ze al wat. 'Dit is niet de manier om me beter te leren kennen' Zei ze tegen hem. Voor een moment trok Jay een wenkbrauw op door de hoge stem die hij te horen kreeg. Hij grinnikte daarna dan ook even. ''Vond je het niet lekker?'' Vroeg hij kalm aan haar. Hij zag het probleem niet zo. Vervolgens snoof ze eens waarna ze weer verder begon te praten. 'Dat je dat niet snapt, snap ik dus echt niet hé' Zei ze vervolgens tegen hem. Jay keek even met een lichte grijns weg. Hij moest moeite doen niet te lachen. Hij vond dit gewoon vermakelijk. Vooral ook door die de snauwende toon erbij. Maar zijn blik ging al snel terug naar haar toen ze er ineens vandoor ging. ''Hé wacht even!'' Zei hij snel tegen haar. Hij rende zowat naar haar toe en kwam vervolgens voor haar waardoor hij achteruit liep. ''En als we op een date gaan?'' Vroeg hij vervolgens met een grijns aan haar.

De hoge stem kwam, omdat haar stem ook niet echt mee werkte. Dus het had vast heel raar en grappig geklonken, maar het was meer, omdat ze half paniekerig had gedaan en dus die hoge stem tevoorschijn was gekomen. Ze was toch wel erg duidelijk nam ze aan. Toen ze hem dus duidelijk had gemaakt dat je op deze manier haar niet leerde kennen toen vond hij het blijkbaar maar raar en wel dood normaal, want hij trok alleen een wenkbrauw op en er volgde ook nog een grinnik. Echter toen hij ook nog durfde te vragen of ze het niet lekker vond, toen knapte er écht iets bij Sena van binnen. Ugh, wat kon zij kwaad worden door dat soort dingen. Ze gaf er dus ook geen antwoord op, ze ging geen woorden meer vuil maken, absoluut niet. Eenmaal de rest van haar woede nog naar hem uit gesnauwd, maar hij vond het zo te zien alleen maar grappig en vermakelijk. Sena snapte er allemaal helemaal niks van, wat was hier nou vermakelijk en grappig aan. Als hij was gaan lachen dan had hij waarschijnlijk wel een hand in zijn gezicht gekregen en niet zo zachtjes ook. Er eenmaal van door gegaan, naar buiten, en net niet de zadel kamer deur dicht gesmeten, hoorde ze al hoe hij achter haar aan kwam. Hij riep naar dat ze moest wachten, maar ze ging niet op iemand zoals hem wachten. Opeens kwam hij rennend voorbij en ze keek hem dan ook wat verbaasd aan, zeker, omdat hij gewoon zo achteruit bleef lopen. Ze bleef hem even aan staren, maar zag toen ineens een emmer staan. Hij vroeg vervolgens of ze dan misschien wilde daten. Een grijns verscheen op haar gezicht en ze bleef dus zo door lopen dat hij wel achteruit zou blijven lopen en dus over die emmer zou vallen, hopelijk. Dat was gewoon leuk, om hem terug te pakken. Ze had echter niet gezien dat er in de emmer nog water zat. "Hmm.. daar moet ik nog over na denken hoor" zei ze plots op een nadenkende toon. Ze stopte echter op het moment dat Jay nog maar een paar centimeter verwijderd was van de emmer waardoor hij over de emmer zou vallen en zij even leuk kon lachen, een brede grijns die niks goeds voorspelde die stond al op haar gezicht geplant.

Hopend dat hij nog een kans bij haar zou hebben bleef hij voor haar achterstevoren lopen. Hij bleef haar met een kalme grijns in de ogen aan kijken. Wachtend op een antwoord op zijn voorstel. Als hij haar dan toch niet gelijk mocht kussen waarom dan geen date? Dan kon hij haar beter leren kennen zoals zij dat wilde en dan uiteindelijk zou het later in de avond misschien wel eens nog wat gezelliger kunnen worden. Ja daar moest hij dan maar op hopen. Door die gedachtens had hij dan ook niet door dat Sena even een snelle blik wierp op een voorwerp achter hem. Namelijk een emmer vol met water. Hij had dan ook niet in de gaten dat ze hem er heen stuurde. Jay zette zijn gedachtens opzij en richtte zich weer meer op haar. Hij merkte daardoor algauw haar grijns op. Was dat een goed teken? 'Hmm.. Daar moet ik nog over na denken hoor' Reageerde ze op hem. ''Aan die grijns te zien zou ik toch zeggen dat je het een goed id... wow!'' Riep hij ineens uit. Zodra zij gestopt was had hij niet op tijd meer kunnen stoppen en zo viel hij over de emmer heen. Hij klapte achterover op de harde grond. Zo viel de emmer ook om en een plens water kwam over hem heen. Dit doorweekte dan ook een deel van zijn kleren. Voor een moment kneep Jay zijn ogen dicht doordat het nou niet bepaald een fijn gevoel was geweest. Hij kwam daarna langzaam aan recht zitten terwijl hij een hand op een van zijn schouderbladen had geplaatst. Hij ging er met zijn hand even over heen terwijl hij zijn ogen had geopent en omlaag naar zijn kleren keek. Zijn blik schoot al snel richting de emmer. Hij pakte deze al snel vast en gooide deze hard weg. ''Klote ding..'' Mompelde hij waarna hij langzaam aan richting Sena keek.

Hij had haar grijns dus wel opgemerkt, maar ze had die grijns niet op haar gezicht staan, omdat ze graag met hem wilde daten, nee ze ging iets grappig mee maken, daarom was die grijns op haar gezicht te vinden. Sena kon ook wel is de gemene uit hangen. En mensen in de val lokken, daar was ze gewoon goed in ondanks haar goede karakter negen van de tien keer. Hij kon echter zijn zin niet af maken, precies om de reden waarom zij hem zo door liet lopen. Hij had het ook totaal niet in de gaten gehad, want hij was alleen maar bezig geweest met zijn date gedoe. Hij viel dus over de emmer heen, op z'n kont, op de grond en de emmer viel om, maar Sena had niet gezien dat er ook water in zat, dus de plens water kwam ook nog is over hem heen. Ze keek wat geschrokken, maar ze kon uiteindelijk haar lach niet in houden. Jay leek echter minder geamuseerd, want hij pakte de emmer op en smeet het ding weg en hij begon er ook nog is op te schelden. Het was weer moeilijk voor Sena tot bedaren te komen, om te stoppen met lachen. Nadat dat eenmaal gelukt was, was er wel nog steeds een zeer geamuseerde grijns op Sena's gezicht te vinden. "Ik had je eerder moeten waarschuwen denk ik" zei ze grinnikend terwijl ze haar hand weer even voor haar mond hield. Ook had ze haar andere arm om haar buik heen geslagen, want ze had zowat buikpijn van het lachen. Ze liep dichter naar hem toe en ging door haar hurken en ging op haar knieën voor hem zitten. "Aww je bent helemaal nat" zei ze giechelend. Nog steeds moeite met haar lach. "Nu wil ik wel met je daten hoor" zei ze grinnikend en ze kon nu echt haar lach niet in houden dus ze begon nu wel te lachen. Sena had geen harde lach, maar wel zo'n echte meisjes lach. Bij het lachen sloot ze ook even haar ogen, omdat het pijn deed aan haar buik. Ze haalde nu even diep adem en opende haar ogen en keek naar Jay met een brede grijns. Als hij nou nog niet door had dat zij de oorzaak was geweest van zijn val partij en zijn natte kleren, ja dan wist ze het ook niet meer. "Sorry, maar ik had je gewoon terug moeten pakken" zei ze grinnikend en ze wilde weer aanstalten maken om op te staan.

Jay zijn blik was nog even op de emmer gericht waarna hij terug keek naar Sena. 'Ik had je eerder moeten waarschuwen denk ik' Zei ze vervolgens tegen hem. Jay trok even een wenkbrauw op. ''Zou je denken'' Reageerde hij droog op haar. Hij merkte vervolgens dat ze dichter naar hem toe kwam. Hij volgde haar met zijn ogen toen ze door haar hurken ging en vervolgens op haar knieën voor hem kwam zitten. Jay keek haar in de ogen aan met een normale blik. 'Aww je bent helemaal nat' Zei ze giechelend tegen hem. Jay zijn blik werd langzaam aan weer wat droog. Maar hij begon al wel weer wat te ontspannen. Hij kon gewoon niet kwaad worden. Hij vond dit soort uitdagingen geweldig. Het was alleen de klap in het begin tegen zijn rug geweest die hij niet leuk had gevonden. Bovendien zat hij nu tegenover een meisje. Die ging hij niet in elkaar slaan of iets. Als het een jongen was geweest was het een ander verhaal geweest, maar goed die zou hij ook niet mee hebben uitgevraagd voor een date. 'Nu wil ik wel met je daten hoor' Zei ze ze hem vervolgens. Jay zette zijn handen even op de grond terwijl hij zijn andere been over het ene heen sloeg en zo wat relaxed op de grond zat. ''Je had het me ook kunnen zeggen dat je me een bad wilde geven, of zelfs mijn kleren uit wilde zien gaan'' Reageerde Jay met een lichte grijns op haar en hij keek voor een moment omlaag naar zijn shirt en jack waarna hij haar weer in de ogen aan keek. Op dat moment begon ze dan ook te lachen door de situatie. Jay kuchtte even droog. Ineens viel zijn blik op een tuinslang schuin achter haar aan de muur. Langzaam aan ging hij wat rechter zitten. 'Sorry maar ik had je gewoon terug moeten pakken' Zei ze ondertussen tegen hem. ''Lief van je'' Reageerde Jay met een lichte grijns op haar terwijl hij op stond en naar de tuinslang toe liep. Hij rolde deze snel wat uit en deed de kraan vervolgens aan waarna hij plotseling water spoot richting Sena. ''En nu is het tijd voor een douche speciaal voor jou'' Zei Jay met een brede grijns tegen haar. Ja nu kon ze het krijgen ook.

De eerste reacties kwamen er nogal droog uit. Sena was echter nog helemaal aan het lachen en vond het enorm hilarisch. Jay vond het waarschijnlijk niet zo hilarisch, maar hij bleef wel gewoon mooi zitten, hij zette zelfs zijn handen op de grond en deed zijn ene been over de andere. Eenmaal gezegd dat hij nou helemaal nat was, wat er nog al lacherig uit was gekomen en dat ze nu wel met hem wilde daten, begon hij ook weer te praten. Hij vertelde haar dat als ze hem een bad wilde geven of dat zelfs zijn kleren uit gingen dat ze dat ook gewoon had kunnen vragen. Haar gezicht schoot wat rood aan en ook haar ogen werden wat groot. "Nou dat was niet de bedoeling hoor, in eerste instantie wist ik niet eens dat er water in zat" begon ze zichzelf te verdedigen. Ze keek ook even naar zijn drijf natte kleding en daarna was hij ook nog in de lach geschoten en kwam ze bijna niet meer bij. Echter had ze niet door dat hij de tuinslang in het vizier kreeg. Dat ding hing er zodat de paarden afgespoten konden worden als het echt héél warm was. Dan was zo'n koude douche wel fijn voor zo'n paard en het was ook goed, want de bloedvaten zouden dan weer open gaan staan en dan kon het bloed weer goed vervoerd worden en konden ze makkelijker hun warmte kwijt raken. Hij vond het nog lief ook, maar dat kwam er nogal droog uit en waarschijnlijk was het ook sarcastisch bedoeld. Toen zij eenmaal weer een beetje omhoog wilde komen, kwam Jay ook ineens heel snel omhoog. Ze keek hem iet wat verbaasd aan en volgde hem dan ook met haar ogen. Haar ogen werden ook ineens groot toen hij zo snel mogelijk de slang uit rolde en de kraan open draaide. Ze sprong zowat op, maar ze werd al geraakt door het water. Hij vertelde haar dat ze nu een douche kreeg, speciaal voor haar. Ze kneep haar ogen dicht duwde haar handen in de straal, maar nog werd ze nat. "Ik heb vanochtend al gedoucht" schreeuwde ze half. "Stop!!" riep ze weer en ze rende een stukje weg en stopte op de plek waar de straal haar niet kon raken vanaf daar. Ze schudde haar hoofd en ze was ook nog is drijfnat. Ze keek naar zichzelf en zuchtte diep. Het was vreselijk om nat te worden als je paardrijkleding aan had, alles ging dan aan je lijf plakken en dat voelde zo onprettig. "Fijn..." zei ze droog en ze keek op naar Jay of hij nog een poging ging doen, zo ja dan ging ze heel hard weg rennen.

'Nou dat was niet de bedoeling hoor, ine eerste instantie wist ik niet eens dat er water in zat' Verdedigde ze zichzelf wat er grappig uit kwam voor Jay. Alsof ze het wel had geweten, maar hij kon wel aan haar zien dat dat waarschijnlijk niet zo was geweest. ''Ja ja..'' Hij had wat gemompeld na haar woorden en hij grinnikte dan ook even lichtjes. Na even was hij opgestaan en was hij naar de tuinslang toe gelopen. Hij was niet van plan om als enigste hier doorweekt te staan. En voor haar zou het waarschijnlijk nog erger gaan worden. Zodra hij de tuinslang een stukje had uitgerold en de kraan had aangezet richtte hij zich tot Sena die op was gaan staan. Hij zag hoe haar ogen groot werden maar voordat ze nog kon wijken voor de straal water, raakte deze haar al. Jay moest even lachen. ''Ik ben niet van plan om als enigste nat te blijven!'' Riep hij terug naar haar zodra ze naar hem riep dat hij moest stoppen en daarvoor dat ze al had gedouchet vanmorgen. Dat maakte hem niet uit. Hij grijnsde dan ook even flauwtjes. Hij volgde haar met zijn ogen terwijl ze achteruit rende weg van de straal die haar uiteindelijk dan ook niet meer kon raken, zolang Jay zich niet zou verplaatsen tenminste. Maar dat was hij dan ook eigenlijk niet van plan. Hij bleef gewoon staan en keek nog even met een lichte grijns naar haar waarna hij de kraan dicht draaide. Hij zou haar verder maar sparen. Hij hing de tuinslang weer op niet echt zo netjes als dat hij daar had gehangen maargoed, het hing iniedergeval. Jay richtte zich algauw weer tot Sena en liep kalm wat naar haar toe. Voor een moment keek hij naar haar natte kleren waarna hij haar in de ogen aan keek. ''Zal ik je naar huis brengen?'' Stelde hij kalm voor aan haar met een licht wat flauwe grijns. Ja hij was hier gekomen met zijn vrienden maar vaak als hij lang op een plek bleef gingen zij lopens terug naar de achterbuurt of naar een andere hangplek toe. Bovendien wilde Jay nog steeds niet opgeven, misschien kon hij het zo dan weer een beetje goed maken.

Ze kreeg de koude water straal volop tegen haar aan. Ze had al meteen weer kippenvel door dat koude rot water. Ze begon half te gillen tegen hem en hij schreeuwde al snel terug dat hij niet de enigste wilde zijn die kleddernat was. Al werd zij nu véél natter dan Jay ooit had kunnen worden, door die emmer. Door het water, wat ze wanhopig van zich af probeerde te krijgen, kon ze de grijns op Jay's gezicht niet zien. Hij had er dus een aardige lol in. Na ja als zij daar had gestaan was ze waarschijnlijk ook dood gegaan van het lachen, maar ja ze stond daar nu niet en stond in een koude water straal, niet echt prettig dus. Het had gelukkig wel geholpen om verder te rennen, want hij kwam niet dichterbij met die tuinslang. Lucky Sena. Ze was al blij genoeg, want ze had het nu ook nog eens koud gekregen. Ze keek naar haar kleding en begon er wat aan te plukken "hé bah" zei ze iets geïrriteerd, omdat het nou allemaal plakte. Ze pakte haar lange haar vast en begon het uit te wringen en er kwam aardig wat water uit. Net zoals dat je een natte handdoek uit wrong. Haar nam dus ook aardig wat water op. Ze hield haar hand even snel voor haar mond, want ze moest gapen en ze begon te rillen. Ze keek met haar bruine ogen op naar Jay toen hij haar een vraag stelde. Hij vroeg of hij haar thuis mocht brengen. Tenminste of ze dat wilde. Ze keek hem even kort aan "eum... ik denk niet dat je vriendjes dat zo'n goed idee vinden" zei ze iets bespottelijk. Tegenover z'n vrienden dan. Echter wist ze niet dat zijn "vriendjes" al weg waren en dat ze dus nog maar met z'n tweeën over gebleven waren. Dat stomme wijf had nota bene haar paard zo laten schrikken en daar ging ze dus écht niet bij zitten. "Maar ja... doe het maar om het goed te maken, want jij hebt me zo door weekt gemaakt" zei ze droog terwijl ze haar haar naar achter sloeg. Vervolgens pakte ze haar shirt aan de onderkant en begon ze deze uit te wringen. Haar rijbroek viel niks uit te wringen, of ze moest hem uit doen, maar dat ging ze hier dus niet doen, zeker niet voor zijn neus. Dat deed ze wel als ze thuis was. Dan kon ze tenminste ook meteen droge kleren aan doen, want ze begon het nu toch wel nóg kouder te krijgen en als ze ergens een hekel aan had was het de kou. Ze sloeg dan ook haar armen om haar heen om nog dat kleine beetje warmte bij te houden.